اگسپر سیونسیم

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات80

چکیده :
هدف از انتخاب این موضوع شناسایی یکی از سبکهای مهم نقاشی یعنی اکسپرسیونیسم بوده است .
من به طور کامل در مورد این سبک تحقیق کرده ام و به طور کلی در مورد موضوعاتی نظیر : فووها و اکسپرسیونیسم توضیح در مورد مکتب اکسپرسیونیسم و همچنین شناسایی اکسپرسیونیسم در کشورهای مختلف و نیز در مورد نقاشی – معماری – پیکره سازی – گراوورسازی – اکسپرسیونیسم انتزاعی و شرح حال مختصر در مورد بعضی از هنرمندان این سبک تحقیقاتی کرده ام .
برای کاملتر بودن این تحقیقات از کتابهای مختلفی کمک گرفته ام که اسامی آن در منابع و ماخذ ذکر شده است .

تاریخچه اکسپرسیونیسم
اصطلاح ((اکسپرسیونیسم )) نخست به عنوان جایگزین نفی کننده ای برای امپرسیونیسم به کار گرفته شد . با این هدف که با سلطه امپرسیونیسم در هنر فرانسه مقابله کند . در آلمان این اصطلاح با دلالتی وسیع برای اشاره به انواع تحولات هنری از امپرسیونیسم به این سو به کار رفت . ولی در همان آلمان بود که دلالت مشخص تری یافت که البته همچنان دلالتی گسترده بود .
اکسپرسیونیسم به گرایش تعریف نشده ای در موسیقی و ادبیات ( به ویژه شعر و نمایشنامه ) و نیز هنرهای تجسمی اطلاق می شد که می خواست از سوژه ها و وسیله ها به عنوان قالب های بیان شخصی بهره گیرد . اکسپرسیونیسم می خواست با تصویری بسیار شخصی از جهان . عواطف و معنویت انسان ها را بر انگیزد . تصویری که می توانست از طریق شکل ها و رنگ های غیر واقع نما به نظاره گران انتقال یابد . با این همه . تابلوهایی که چنین خصلتی داشتند نخستین بار در پاریس در کنار یکدیگر به نمایش در آمدند . یکی از اتاق های (( سالن پاییز )) در سال 1905 صرفاً به نمایش آثار ماتیس , روئو , ولامنک و دیگر نقاشان اکسپرسیونیست اختصاص داشت . از آنجا که آنها رنگ های تند و اغلب غیر رئالیستی را به گونه ای زمخت و زننده در تابلوهای خود به کار می بردند . یکی از منتقدان هنر در یکی از نقدهایش از آنها با عنوان (( فووها )) ( یا وحشیان ) نام برد . این عنوان بر جا ماند و مورخان هنر , فوویسم را نخستین حرکت در جنبش های بزرگ هنر مدرن می دانند .
نقاشانی که زیر این پرچم قرار گرفتند ایده ها و شیوه های چندان همبسته ای نداشتند و اندکی پس از آن ظهور دسته جمعی خود , در راه های مختلفی فعالیت هنری خویش را پی گرفتند .
پیشگامان اکسپرسیونیسم
در اواخر سده نوزدهم شماری از هنرمندان در بیرون از فرانسه , بیشتر در بروکسل , اوسلو ( که در آن زمان کریستیانیا نامیده می شد ) , و وین کوشیدند تا به بیان مستقیم عواطف از طریق رنگ بپردازند و با کم اعتنایی نسبی به زیبایی شناسی امپرسیونیستی , سبک و رنگ و فرم و سطح را در خدمت ضرورت مقدم بیان عاطفی به کار گیرند . جیمز انسور (James ensor / 1860 – 1949) نقاش بلژیکی که پدرش انگلیسی بود, سبک و روش امپرسیونیستی را فرا گرفت اما پس از مدت زمانی اندک به جسورانه ترین برخورد با مضامین غریب و تکان دهنده و به تضاد و تقابل تند و اغلب هولناک رنگ و شکل رو آورد .
جالب اینجا است که در ظاهر گواهی در دست نیست که انسور در زمان خلق انقلابی ترین آثارش از پیشرفت کاری کم و بیش مشابه وان گوگ با خبر بوده باشد . مادر او مغازه یادگاری فروشی داشت و در میان اجناسش صورتک هایی دیده می شدند که در کارناوال های فلاندری به کار می رفتند , و این صورتک ها در خیال انسور همچون نمادهای شر اصلی هستی معاصر پدیدار می شدند . پرده بزرگ او به نام ورود مسیح به بروکسل در 1889 چنان معاصرانش را تکان داد که حتی (( بیست )) گروهی از هنرمندان بلژیکی رادیکال که انسور به آن تعلق داشت , از به نمایش گذاشتن آن خودداری کرد . زیر لوای سرخ و پهنی که برروی آن عبارت (( زنده باد سوسیال )) نوشته شده ( اشاره به جنبش سوسیالیستی در حال رشد بلژیک ) مسیح که به زحمت در قسمت مرکزی بالای پرده قابل تشخیص است , وارد خیابانهای سرشار از هراس از مکانهای بسته بروکسل می شود . موج خروشان چهره های با صورتک نشانه بینش بسیار بدبینانه هنرمند از رژه انسانها است . جمعیت به شکل توده ای ناخوشایند از رنگهای درخشان مسیح عاری از قدرت و توان را در کامش فرو می برد .
در نروژ گرایشی مشابه در هنر ادوارد مونک (Eduard Munch/ 1863-1944) دیده میشود: کار این نقاش وجه اشتراک چندانی با جریان آکادمیک هنر نروژی نداشت. اما بیانگر درک گزینه رنگی درخشان امپرسیونیستهای فرانسوی بود. مونک با نمایشنامه نویس بزرگ نروژی. هنریک ایبسن (Henrik Ibsen). در ارتباط بود و برای او طراحی صحنه میکرد. اما در برخورد با مضامین مربوط به دغدغه سکس و مرگ از ایبسن فراتر رفت. جیغ که در 1893 کشیده شده است, اثری است که به زحمت میشود بدون خوف در بحر آن فرو رفت. فردی به هنگام پیاده روی در گردشگاه ساحلی دستهایش را روی گوشهایش میگذارد و فریاد می کشد, و در این حال چشم انداز پیرامونش چنان مواج است که گویی همراه با کشمکش درونی تحمل نا پذیر او در تموج است, و کاربرد عمدی سرخ و زرد و سبز در پس زمینه این حال و هوا را تشدید میکند. نقاشیهای مونک به وقت نمایش در برلین در 1892 چنان غوغایی برانگیخت که مقامات دستور بستن نمایشگاهی گروهی را که او در آن شرکت داشت, صادر کردند. هم مونک و هم انسور در گسترش جنبش اکسپرسیونیستی آلمان در اوایل سده بیستم بسیار تاثیر گذار بودند.
انگلستان به گونه ای غیر مترقبه در دهه 1890 شاهد شکوفایی جنبشی بود که به (انحطاط) خود می بالید و پیرامون شخصیت بحث انگیز اسکار وایلد شاعر و نمایشنامه نویس دور میزد. اوبری بیردزلی (Aubrey Beardsley/1872-1898), طراح خلاق و کوتاه عمر, برای شماری از آثار ادبی, از جمله سالومه اسکار وایلد, طراحیهایی کرد که از نظر به کار گیری جسورانه خطهای روان و تضادهای شگفت انگیز نواحی سیاه و سفید و مقیاس بی مانندند. نمونه ای از این طرحی ها, مزد رقصنده است که حدود 1892 پدید آمد و با شکلهای تخت و موزون و جریانی پیوند دارد که در خواستگاه آن, انگلستان به هنر نو (آرنوروو/ Art Nouveau) معروف است اما در دیگر کشورهای اروپا به نامهای دیگری شناخته میشود.

دانلود فایل >>>

سایر محصولات :
اگسپر سیونسیم

اگسپر سیونسیم...

اهمیت هنر در مدارس

اهمیت هنر در مدارس...

تاثیر خصوصیات هندسی الیاف فولادی بر خواص مکانیکی بتن سبک سازه ای

تاثیر خصوصیات هندسی الیاف...

اهداف عکاسی مستند

اهداف عکاسی مستند...

دانلود مقاله کم خونی و راه درمان آن

دانلود مقاله کم خونی...

امام خمینی و هنر